Toen ik begon aan mijn reis wist ik direct mijn goal: De 12 kilomters mudmasters in 2025 lopen (ik dacht namelijk dat ik wel 2 jaar nodig had om te trainen). Al snel merkte ik dat mijn conditie vooruit ging en durfde ik zelfs te denken aan de mudmasters 2024, voorzichtig polste ik mijn zusje of zij dit met mij zou willen doen en ze zei JA! Dit gaan we doen. 

9 juni was het dan eindelijk zover, om 10:30 klonk mijn startschot en daar ging ik, waar ik vorig jaar enorme last had van mijn knieen, enkels en rug rende ik nu als een gazelle de piramide in Haarlem op. Voorheen hing mijn tong op mijn knieën na 1 minuut rennen maar ik hield het vol? ben ik dit echt? lukt mij dit echt? 

We jumpen over hindernissen en we helpen elkaar de 12 kilometer door, tuurlijk was het af en toe zwaar en sommige hindernissen net wat teveel van het goede (hello bommetje bij de monkeybar) maar ik liep hem uit! Ik behaalde de finish met een lach en mijn dierbaarste kinderen, vriend, moeder, vader en broertje stonden daar bij de finish. 

Wat voelde ik een trots toen ik dat shirt in mijn handen kreeg. I DID IT! Een verre droom die uit is gekomen. Volgend jaar weer? YES!